Rozdział 18. You’ll always be in my life.

**** Następnego dnia****

Rano obudziły mnie czułe pocałunki w szyję. Mruknęłam pod nosem i otworzyłam oczy.

- wstawaj kochanie.- Powiedział mi cicho Harry na ucho- już po 11.

- daj mi jeszcze 5 minut..

- nie, nie, nie. Żadne 5 minut. Wstawaaaajj- przeciągnął- nudzi mi się.. Nie ma Caro i mi smutno samemu..- Odparł smutnie.

- ojj, biedny Harruś.

- no żebyś wiedziała, że biedny…

-już wstaje, dla ciebie kotku- powiedziałam i szybko pocałowałam go w usta.

Wygrzebałam się z łóżka i poszłam do garderoby. Wzięłam ciepłe ciuchy, bo na dworze robiło się coraz chłodniej. W końcu już jest początek września. Gdy z niej wyszłam, nie było już Loczka w pokoju. Zeszłam na dół i udałam się do kuchni, żeby zrobić sobie coś do jedzenia. Gdy tam weszłam zobaczyłam Hazze, który akurat nakładał jajecznicę na talerz.

-mmm. Jak pięknie pachnie- zaciągnęłam się powietrzem?

- sam mistrz kuchni Harry Styles zrobił Ci danie popisowe, czyli jajecznicę z kiełbasą i pomidorem.

- oo. Dziękuje. Czym zasłużyłam na takie poświęcenie?- Zapytałam.

- po pierwsze mi się nudziło, a po drugie ty spałaś, a po trzecie strasznie mi się nudziło.

-dziękuję- pocałowałam go w usta.

Przysunęłam sobie posiłek i zaczęłam jeść. Było przepyszne.

- możesz robić mi takie śniadania codziennie- uśmiechnęłam się do niego.

- jak tylko chcesz, skarbie.- Pocałował mnie w policzek

- co dzisiaj robimy?- Spytał się Styles.

-nie wiem.. A co byś chciał?

- hmm. Może pójdziemy na zakupy?

- a wiesz, na co się piszesz idąc ze mną do centrum?

- mam nadzieję, że jakoś dojdę z samochodu do domu.- Zaśmiał się

- dobra, tylko bez marudzenia- uśmiechnęłam się.

- postaram się się- musnął moje wargi.

- ok, to lecimy!- Złapałam Loczka za rękę i ruszyliśmy w stronę wyjścia.

- poczekaj. Pojdę szybko po torebkę.- Powiedziałam i pobiegłam na górę. Usłyszałam tylko krzyk Harrego, który powiedział, że będzie na mnie czekał przy samochodzie.

Weszłam do swojego pokoju, zabrałam torbę i włożyłam go niej mój telefon i poszłam do samochodu. Harry stał i opierał się o maskę samochodu, spoglądał na drzwi czekając na mnie. W tej pozycji wyglądał mega seksownie. Podeszłam do niego i stanęłam mu pomiędzy nogami. Zaczęliśmy się namiętnie całować. Ludzie, którzy szli obok nas patrzyli się na nas jak na debili. Ale nam oni nie przeszkadzali. Byliśmy w swoim świecie. Styles zaczął całować i podgryzać moją szyję, na co ja odchyliłam głowę w tył.

- Harryy..- Mruknęłam- jesteśmy na ulicy- powiedziałam mu na ucho.

-no i co, twoje usta wszędzie smakują idealnie. – Zmrużył oczy i oblizał usta, wyglądało to bardzo seksownie. Przewróciłam oczami i wsiadłam do samochodu. Hazza mruknął z niezadowolenia. Po 15 minutach byliśmy w centrum. Wyszliśmy z samochodu i poszliśmy na podbój sklepów.

*** 2 godziny później***

- długo będziemy jeszcze łazić? Nogi już mnie bolą!- Wyżalił się Loczek.

- chodź jeszcze do H&M i możemy iść coś zjeść. Co ty na to?

- noo dobra.

Weszliśmy do sklepu i od razu w oczy rzuciła mi się piękna sukienka. Była wręcz idealna. Pasowałaby na urodziny Nialla, które są już za półtora tygodnia. Złapałam swój rozmiar i pobiegłam do przymierzalni. Harry poszedł za mną. Szybko się przebrałam i pokazałam się Hazzie.

- woow! Jest piękna! Po prostu cudo.- Rozmarzył się chłopak.

- chyba ją kupię.- Powiedziałam pod nosem spoglądając na swoje odbicie w lustrze.

Przebrałam się we wcześniejsze ciuchy i wyszłam z pomieszczenia. Styles wyrwał mi sukienkę z rąk i pobiegł do kasy.

-Harry!!- Wydarłam się, ale nawet nie zwrócił na mnie uwagi. Gdy do niego doszłam ubranie było już spakowane do torby a loczek właśnie wpisywał pin swojej karty.

- czemu to zrobiłeś?- Spytałam, gdy wyszliśmy ze sklepu.

- nie wiem.. Może, dlatego że cię kocham i chciałem ci kupić coś ładnego.- Uśmiechnął się do mnie.

- ale nie musiałeś tego robić.. Mam pieniądze i mogłam kupić sobie sama.- Udałam, że jestem obrażona.

- noo, już. Nie fochaj się na mnie- zaśmiał się- musisz się przyzwyczaić, że będę ci kupował często prezenty, bo to sprawia mi radość. A jak wiesz kasy mi nie brakuje.

- ale ja się do tego chyba nigdy nie przyzwyczaję. Jeszcze nigdy nie dostałam żadnego prezentu.- Zesmutniałam przypominając sobie, że w Polsce nie miałam nawet jednej przyjaciółki.

-to teraz trzeba to nadrobić jak najszybciej- pocałował mnie przelotnie w usta- chodź coś zjeść, bo zaraz padnę.

- HAHAH! Robisz się jak Nialler.

-do niego to jeszcze mi daleko- zaśmiał się.

Poszliśmy w stronę restauracji. Gdy doszliśmy to oczywiście staliśmy pół godziny czekając jak Harry coś wybierze.

- no długo jeszcze?- Spytałam sarkastycznie.

- chyba zamówię pizzę.- Powiedział pod nosem

- mówię ci to od początku!- wkurzyłam się.

- nie denerwuj się kochanie. A ty, co zamawiasz?

- to, co ty.- Uśmiechnęłam się się- to ty zamów a ja idę zająć jakiś stolik.

Udałam się w stronę wolnego miejsca. Czekałam może 5 minut a Styles już był obok mnie.

- co kupimy Niallowi na urodziny?- Spytałam.

- nie wiem.. Ostatnio coś mówił, że musi kupić sobie jakiś aparat.

- no w sumie to fajny pomysł. Możemy mu jakiś kupić.

- to może jakiś już lepszy. Nie wiem. Może lustrzankę? Hmmm.

- zobaczymy. Jak zjemy to pójdziemy do sklepu to zobaczymy?

Po zjedzeniu pizzy poszliśmy do sklepu. Kupiliśmy a w sumie znowu Harry kupił najnowszą lustrzankę Nikona. Miała ona tyle funkcji, że nawet nie można tego zliczyć.

- co teraz robimy?- Spytałam.

- ja muszę jeszcze coś załatwić.- Powiedział Hazza.

- hmm. A co to takiego?- Przysunęłam się do niego.

- to niespodzianka. Dowiesz się wieczorem skarbie.- Musnął moje usta.

- ok. to ja idę jeszcze do jednego sklepu i będę czekać przy samochodzie.

- dobra. Spróbuje przyjść szybko.

****Oczami Harry’ego****

Pobiegłem szybko do sklepu z biżuterią. Chciałem kupić mojej małej Lily naszyjnik, który zawsze będzie jej o mnie przypominał. Nawet wtedy, gdy mnie nie będzie przy niej. Po kilku minutach byłem już na miejscu. Podszedłem do lady i zacząłem przyglądać się naszyjnikom, lecz nic nie przyciągnęło mojej uwagi.

- w czym mogę pomoc?- Spytała ekspedientka.

- szukam pięknego naszyjnika dla mojej dziewczyny.- Powiedziałem szybko.

- w jakich cenach?

- kwota nie gra roli. Ma być po prostu idealny.

- mamy coś pięknego. Niedawno przywieziono to do naszego sklepu. Zaraz wracam- powiedziała i poszła jak mniemam na zaplecze. Wróciła po dwóch minutach trzymając w ręce czerwone niewielkie pudełko.

- to powinno się panu spodobać- odezwała się i otworzyła je.

- jest piękny. Biorę go.

- oczywiście. Zapakować pudełko?

- tak, jeśli można- powiedziałem uradowany moim zakupem.

Lily na pewno będzie w niebo wzięta, gdy go zobaczy. Chwilę później zapłaciłem za niego i udałem się w stronę wyjścia. Na dworze było już ciemno. Gdy byłem już przy samochodzie zobaczyłem, że w oddali ktoś próbuje wepchnąć jakąś dziewczynę do samochodu, lecz ona się wyrywa. Przyjrzałem się uważniej i zobaczyłem, że to moja Lily! Zacząłem biec jak najszybciej tylko umiałem w ich stronę, ale było już za późno. Dwaj mężczyźni odjechali autem razem z moją dziewczyną. Próbowałem ich dogonić, ale nie dałem rady. Krzyczałem w ich stronę, ale ich już nawet nie było widać. Z moich oczu zaczęły wylewać się łzy. Po chwili zdałem sobie sprawę, że właśnie porwano mojego skarba, osobę, dla której żyje…